วันพุธที่ 29 มิถุนายน พ.ศ. 2554

ความรักคือ

‎                                                  "ความรัก"







เมื่อมี "ความรัก" คนเรามักจะมี......ความสดชื่น

           "เป็นวิถีของชีวิตคนที่มี "ความรัก" มอบให้กับ คนทั้งหลาย เป็นคู่รัก เป็นญาติที่รัก หรือ เป็นเจ้านายที่รัก แล้วสิ่งเหล่านี้ก็มีผลต่อการดำเนินชีวิตของตนให้เป็นไปตามวิธีแห่งความรักนั้น" ความรักเกิดขึ้น ความสดใสจะตามมา ความรักเป็น มหาแห่งยาวิเศษ
           แต่ความจรีงของความรักที่มีปรากฏในโลกนี้นั้น มนุษย์ดำรงตนอยุ่ได้ด้วยความปรารถนาให้ผู้อืนรัก หรือมีชีวิตอยู่ได้ด้วยความปรารถนาที่จะรักต่อผู้อืน ซื่งเป็นชีวิตที่ถือว่าจะนับว่าเป็นวิบากก็ได้หรือจะนับว่าเป็นผลบุญก็ได้ เพราะผลของความรักหากวังสิ่งตอบแทนแล้วไม่ได้ถือว่าเป็น  วิบาก นี่คือความเข้าใจที่ถุกต้อง.       

วันจันทร์ที่ 27 มิถุนายน พ.ศ. 2554

ความรู้ที่แท้จรีง

          






"ความสุค"  เป็นผลจากบุญกุศล เป็นผลจากการกระทำ เป็นสิ่งที่ทุกคนแสวงหา ความสุข เมื่อได้รับแล้วก็มีแต่จิตที่ปิตและเปี่ยมสุข ความสุขของคนเรานั้นนับวันคนเราก็โหยหา ความสุขที่แท้จรีงนั้นไม่รู้ว่าใครได้พบเจจอบ้าง ความสุขที่มองเห็นและสัมผัสได้โดยทั้วไปนั้นเป็นความสุขทางโลก

วันศุกร์ที่ 1 เมษายน พ.ศ. 2554

เรียนรู้ภาษาเนปาล





• คำศัพท์ทั่วๆ ไปของภาษาเนปาล
ฉัน : มอ (Ma)
เธอ : ตาไป (Tapai)
สวัสดี/ลาก่อน : นมัสเต (Namaste)
เป็นอย่างไร : ตาไป ไล กัสโตจา (Tapai lai Kastocha)
แล้วเจอกันพรุ่งนี้ : โภลี เภตุนลา (Bholi bhetunla)
แล้วพบกันใหม่ : เฟรี เภตุนลา (Feri bhetunla)
ขอโทษ (เชิงขอความช่วยเหลือ) : หะชูร์ (Hajur)
ขอบคุณ : ธานยาพัท (Dhanyabad)
ที่ไหน : กาหา (Kaha)
ที่นี่ : ยาหัน (Yahan)
ที่นั้น : ตยาหัน (Tyahan)
ที่โน้น : ตยาฮัน (Tyahan)
ทำไม : กินา (Kina)
เมื่อไร : กาหิเล (Kahile)
อย่างไร : กาสารี (Kasari)
ไม่ : ฮอยนา (Hoina)
มี : จา (Cha)
ไม่มี : ไจนา (Chaina)
โอเค : หุนจา (Huncha)
แสตมป์ : หุลัก ติกัต (huluk tikat)
ซองจดหมาย : ขัม (Kham)





• การเดินทาง (ภาษาเนปาล)
ไกลแค่ไหน? : กาติ ตัทหา จา ? (Kati tadha cha)
จะไปถึงที่นั้นได้อย่างไร? : ตยาฮาน กาชารี ชาเน ? (Tyahan kasari jane ?)
ใช้เวลานานเท่าไร ? : กาติ ชามาเย ลัคเจ ? (Kati samaye lagche ?)
รถคันนี้ไปไหน : โย บุส คฮา จานชฮา ?(Yo bus kaha janchha?)
ถ้าไป..ราคาเท่าไร ? : จานา คาติ ปาร์ชฮา ?
กลับ : ภาร์กา (pharka)
ช่วยเหลือ : มาดาต กามุส (madat gamus)
รถสามล้อ/ตุ๊กตุ๊ก : เทมโป (tempo)
รถบัส : บุส (bus)
แท็กซี่ : ตาซี (taxi)
เรือ : นาว, จาฮาล (jahal)
รถจักรยาน : ไซเล (cyle)
ตั๋ว : ติกัต (tikat)
เส้นทาง : บาโต (bato)
สะพาน : พูล (pul)
ทางลาด : โอราโล (oralo)
ทางขึ้น : อูกาโล (uralo)
ซ้าย : บายา (baya)
ขวา : ดายา (daya)
หนาว : จาโด (jaado)




• วัน / เวลา
เวลา : สมาเย (samaye)
นาที : ปรากอานอส (parkhanos)
ชั่วโมง : กฮานตา (ghanta)
วัน : ดิน (din)
วันนี้ : อาจา (ajaa)
เมื่อวานนี้ : ฮีโจ (hijo)
พรุ่งนี้ : บโฮลี (Bholi)
เดี๋ยวนี้ : อหิเล (Ahile)
อาทิตย์ : หัปตา (hapta)
เดือน : มะหินา (mahina)
ปี : พาร์สา (barsa)
กี่โมงแล้ว? : คาตี บาซโย? (kati bajyo?)
วันนี้วันอะไร? : อาจา เคบาร์?
เวลาเท่าไร/กี่โมง? : กาติ บาจโย (Kati bhajyo?)
การจับจ่ายซื้อของ/โรงแรม
ราคาเท่าไร? : กาติ ลัคจา? (Kati lagcha?)
เงิน : ไปซา (Paisa)
แพงจัง : ตโย มาฮานโก จา (Tyo mahango cha)
ถูกจัง : ตโย มาฮานโก จา (Tyo sasto cha)
น้อยกว่า : คัม (Kam)
มากกว่า : บาดฮี (Badhi)
เล็กน้อย : อาลิกาติ (Alikati)
พอแล้ว : พูกโย (Pugyo)
เท่าไร? : กาติ (kati?)
สะอาด : ซาฟา (safa)
สกปรก : ผอร์ (phor)
พัดลม : ปังฮา (pankhaa)
อาหารเช้า : บีฮานาโก ขานา (bihanako khana)
ห้องพัก : โกฏฐ (k




• อาหาร / เครื่องดื่ม (ภาษาเนปาล
ร้อน : ตาโต (tato)
เย็น : จิโส (chiso)
อาหาร : ขานา (khana)
ขนมปัง : เปาโรติ (pauroti)
ข้าวสาร : ชามัล (chamal)
ข้าวสุก : ภัต (bhat)
เนื้อสัตว์ : มาสุ (masu)
ไก่ : คูอูรา (kukhura)
ต้ม : อูมาเลโก (umaaleko)
เขียว, ผัก : สาค (sag)
ผักที่สุกแล้ว : ตาร์การี (tarkari)
ถั่วแขก : ดาล์ล (dahl)
ไข่ : ฟูห์ล (phul)
ผลไม้ : ฟอลฟูล (falful)
น้ำตาล : ชินิ (chini)
เผ็ดร้อน, รสจัด : ปีโร (piro)
เกลือ : นูน (noon)
พริกไทย : มาริช (marich)
นมเปรี้ยว : ดาห์ฮี (dhahi)
นม : ธูภา (dhudha)
ชา : จิยา (chiya)
กาแฟ : โคฟิ (cofi)
น้ำ:  ปานิ(pani)otha)



• คำศัพท์เกี่ยวกับตัวเลข
1 : เอ็ก (ek)
2 : ดุย (dui)
3 : ตีน (teen)
4 : จาร์ (char)
5 : ปาญจ์ (paach)
6 : เฉะ (cha)
7 : สาต (saat)
8 : อาฐ (aath)
9 : เนา (nau)
10 : โดส (daas)
11 : เอการา (eghara)
12 : บารา (bara)
13 : เตรา (tera)
14 : โชวทา (chouda)
20 : บีศ (bish)
30 : ตีศ (tish)
40 : จารีศ (cherish)
50 : ปาจาช (pachaase)
60 : ซาทติ (sathi)
70 : ซาตตาริ (sattari)
80 : ออสลิ (assi)
90 : นาบเบ (nabbe)
100 : เอ็ก ซอยอ (ek hajar)
200 : ดุย ซอยอ (dui hajar)
500 : ปาญจ์ ซอยอ (paach saya)
1,000 : เอ็ก ฮอจอร์ (ek hajar)
2,000 : ดุย ฮอจอร์ (dui hajai)
100,000 : ลัข
1,000,000 : ดอส ลาดฮ์





• บทสนทนาทั่วๆ ไป
ห้องน้ำอยู่ที่ไหน? : เซาจาลยา กาหาน จา? (Sauchalya kahan cha?)
นี่คืออะไร? : โย เก โห (Yo ke ho?)
ร้านค้าอยู่ที่ไหน? : ปาสาล กาหาน จา ? (Pasal kahan cha ?)
พอแล้ว : ปุคโย (Pugyo)
ฉันเข้าใจ : มา บูจจู (Ma bujhchu)
ฉันไม่เข้าใจ : ไมเล บูจฮีนา (Maile bujhina)
ฉันไม่มี : มอ ซังกา ชไฮนา (Ma sanga chhaina)
สถานที่สำคัญ
ที่ทำการไปรษณีย์ : หุลัก (Hulak)
ธนาคาร : บายก์ (baink)
สถานทูต : ราชทูตาพาส (rajdutabas)
สถานีตำรวจ : ปราฮรี (prahari)
โรงแรม : โฮเตล (hotle)











รู้ไว้ก็ดี: ภาษาเนปาล

                                  “นมัสเต”

ภาษาเนปาล หรือ คาสกุรา (Khaskura) คนที่พูดภาษาอังกฤษเรียกว่า เนปาลี (Nepali) หรือ เนปาลีส (Nepalese)
ภาษาเนปาล เป็นภาษากลุ่มอินโด-อารยันที่พูดในประเทศเนปาล อินเดีย ภูฏาน และบางส่วนของพม่า โดยประเทศเนปาล ใช้ภาษาเนปาลี เป็นภาษาราชการ ชาวเนปาลส่วนใหญ่พูดภาษาเนปาลีเป็นภาษาแม่ ส่วนที่เหลือพูดเป็นภาษาที่สอง จึงต้องหัดพูดภาษาเนปาลไว้บ้าง
ชาวเนปาลประมาณ 80 เปอร์เซ็นต์พูดภาษาอังกฤษได้ ส่วนใหญ่จะใช้กันตามสถานที่ราชการและสถานที่ท่องเที่ยว แม้แต่คนขับแท็กซี่ก็ยังพูดได้
สวัสดี หรือ ลาก่อน จะใช้คำว่า Namaste (นมัสเต) การทักทายแบบฮินดู แปลว่า “ขอนมัสการพระเจ้าในตัวคุณ”
เนปาลในช่วงหลังๆ ได้รับความนิยมมากขึ้น ในหมู่ชาวไทยที่รักการท่องเที่ยวอย่างเรา น้องๆ yenta4 คนไหน อยากไปเที่ยว ก็ศึกษาภาษาพื้นฐานเค้าไว้ ไม่เสียหาย นะคระ                                     
ภาษาเนปาลควรรู้

โรงเตี๊ยมหรือร้านน้ำชา bhaati   บาตี 
ข้าวสวย, มื้ออาหาร bhaat บาต  
ขนมปังแบน คล้ายโรตี chapati  ชะปาตี 
ชาเนปาล  chiya  เชียะ 
ซุปหรือแกงถั่วแขก dhal ดาล  
วณิพกพเนจร gaine  ไกเน่ 
ยอดเขาหิมะ himal หิมาล 
เบียร์ทำจากข้าวแบบดั้งเดิม jhaad ฌาด 
เครื่องแต่งกายคล้าย ส่าหรี patasi  ปาตะซี




                                            
                                                     बाँकी छ 






बुद्ध त उहिले मरिसके

मुर्ती मात्र बाँकी छ ।

सन्देश त पहिले जलिसके 

खरानी मात्र बाँकी छ । ।

                                               शान्ति त सबैले कुल्चिसके
                         
                                               क्रान्ती मात्र बाँकी छ ।

                                               माया र ममता हराइसके

                                               रिस र राग मात्र बाँकी छ । ।


दान र धर्म त्यागी सके

केवल स्वार्थ मात्र बाँकी  छ ।

मतृत्व भाव छाद्दी सके 

मर्दिन्छु भाव मात्र बाँकी छ । ।


                                                 बुद्धी र विवेक निलिसके 

                                                 बल र शक्ती मात्र बकी छ ।

                                                 भिक्षु त सबै हराइ सके 

                                                 रित्तो विहार मात्र बकी छ । ।


                  




                                                               सुदिप श्रेष्ठ               (02/APRIL/2011)